Tuesday, 6 November 2012

A poem in Mongolian

Хүүгийн минь төрсөн өдөр 11 сарын 14. Энэ жил 3 нас хүрэх байлаа.

Талийгаач болсон хүнийг дурсдаггүй гэж нулимсийг минь ширгээнэ
Таг өөрийгөө барьчихвал тамаас ялгаа алгаа
Арван сар тээсэн үрээ авсанд оршуулснаа тодхон санана
Аргадаж намайг зөөллөхийг хүссэнээс алт мөнгийг би хүссэнгүй ээ

Сэвлэг үсийг нь үнэртэж энгэртээ наасан үр минь
Сэтгэл зүрхийг минь цочиртол хорвоогоос халиад явсаан
Сүүгээрээ амласан эх нь мөнхрүүлэхгүй юм бол
Сүм дуганд хичнээн мөргөөд яах юм бэ

Тийм ээ, миний хүү богино насалж
Тэнгэрийн элч шиг л ээждээ зурвас үлдээж
Тэмцэж босоод нэрийг нь ээж нь түүхэнд үлдээнэ
Тэрлэж, мэлмэрч, тэсч байж хүүдээ би очино
 
They say not to mention someone once they die
Then it'd be like in hell, suffocating
The day coffin replaced the baby basket
Dream turned into nightmare


No comments:

Post a Comment